Het is de Week zonder Vlees. Voor de één een eitje (haai!), de ander gaat stuk van de pijn als zijn tosti zonder ham komt (the struggle is real…) Speciaal voor deze laatste groep tip ik drie stukjes mals sappig vlees waar je fluitend deze week mee doorkomt.
Karbonade, worst, salami, entrecote, steak, riblapjes, spekjes, ham; al deze woorden duiden wat je eet, maar ook weer niet. Het vertelt niet het verhaal achter dat knapperige spek of die sappige steak. Misschien met goede reden. De meesten van ons vinden het geen prettig idee dat ze een stuk van een dier eten dat is grootgebracht en gevoed met als enige doel om door jou opgegeten te worden. Daarbij komt onvermijdelijk ook doding kijken. Dit kan door middel van een kogel door de kop zoals bij varkens, schapen, koeien, of in het geval van kippen, aan een lopende band hangen en de keel doorsnijden.
We denken dat we ons het lijden van anderen aantrekken en dat we zoveel mogelijk doen om die pijn te voorkomen of te verzachten. Dieren eten wringt onvermijdelijk met dat zelfbeeld
Veel van mijn vrienden en collega’s zeggen bewust weg te kijken van wat nodig is om een karbonade of hamburger op hun bord te krijgen. Dat snap ik wel. Ik deed dat tot zeven jaar geleden ook. Net als de meeste mensen heb ik een positief zelfbeeld. Dan heb ik het in dit geval niet over mijn uiterlijke, maar mijn innerlijke zelfbeeld. Over het algemeen vinden we onszelf aardig. We denken dat we ons het lijden van anderen aantrekken en dat we zoveel mogelijk doen om die pijn te voorkomen of te verzachten.
Dieren eten wringt onvermijdelijk met dat zelfbeeld. Want als je eenmaal volledig doordrongen bent van het pijnlijke verhaal van vlees en toch dieren blijft eten, moet je leven met de zelfkennis dat je misschien wat minder aardig of empathisch bent dan je dacht, omdat je smaak verkiest boven het lijden van dieren.
Toch gaat het niet zo snel wringen, want wegkijken is nog nooit zo makkelijk geweest. Onze “angry Dutch historian” Rutger Bregman schrijft hierover op de Correspondent: “In Nederland werkt minder dan 2 procent van de beroepsbevolking in de landbouw. De dieren worden door machines gevoed, gedood, verwerkt, ingepakt en opgestuurd. Ondertussen hoeven wij niet na te denken over het leed van die miljarden koeien, varkens, schapen en kippen.
En dus blijven we ze zien als dingen, terwijl het wetenschappelijke bewijs voor hun rijke gevoelsleven zich opstapelt. Eén ding is zeker: als we voor iedere schnitzel een kort filmpje moeten bekijken over het leven van het geslachte dier, zouden we geen hap door de keel krijgen.”
Wegkijken heeft nog een voordeel: het zorgt ervoor dat je je leven niet hoeft te veranderen. Maaaar… nu kom ik eindelijk met goed nieuws en het onderwerp waarmee ik je naar dit artikel heb gelokt. Anno 2019 hoef je je leven steeds minder om te gooien wanneer je kiest voor een leven zonder vlees. En dat gaat alleen nog maar minder en dus relaxter worden.
Er zijn inmiddels zulke vernuftige vleesvervangers die nauwelijks van echt vlees te onderscheiden zijn. En dan heb ik het nog niet eens over kweekvlees en kweekvis dat naar alle waarschijnlijkheid in 2021 in een bescheiden aantal restaurants en supermarkten verkrijgbaar zal zijn. Zo ver is het echter nog niet, dus ik tip wat er nu al beschikbaar is.
Tip 1: De Beyond Burger
Helaas is de Impossible Burger nog niet verkrijgbaar in Nederland, maar de Beyond Burger wél!
UPDATE 14 maart 2019 – Vandaag is bekend geworden dat Soul Kitchen in Eindhoven de Impossible Burger gaat serveren.
En vanavond heb ik die met mijn lieve collega Maaike (ze inspireert me me dagelijks met haar veganistische recepten en maizenadeodorant) gegeten bij Deer Mama in Amsterdam waar ze deze hamburger serveren. En zo mogelijk vond ik deze nog lekkerder dan de Impossible Burger.
Heerlijk gegrild van buiten en mals, sappig, zelfs een beetje rood van binnen. Ik kan de Beyond Burger echt iedere hardcore carnivoor aanraden, want dit is niet te onderscheiden van echt vlees. Het enige waar het in verschilt van diervlees is dat er nauwelijks vetsappen uit de hamburger druipen, maar daar stoor ik me dan persoonlijk niet aan. Scheelt weer een vette kin!
Tip 2: Vegetarische kip van de Albert Heijn
Vorige week hebben we een collega van Sublime met de vegetarische kip van Albert Heijn gefopt. We zetten een geblindoekte presentator Sander de Heer twee soorten kip voor: bofkip en plofkip. De vraag was of hij het verschil kon proeven. Wat Sander niet wist dat beide kipsoorten plantaardig waren. Op een bord lagen Kipstuckjes van de Vegetarische Slager, op het andere bord Stukjes als van de kip van de Albert Heijn. Sander had niets door. Hij dacht dat de plantaardige kip van de Albert Heijn de bofkip was. “Mals, fijne structuur, goede smaak.” Ik had alleen nog ervaring met de kip van de Vegetarische Slager, maar ook ik moest in Albert Heijn de meerdere erkennen. Supermals en smakelijk!
Tip 3: Eend en garnaal bij de Vietnamees
Ik wist niet wat ik meemaakte toen ik voor het eerst bij het Vietnamese restaurant Saigon in Utrecht at. De gouden ornamenten en roodfluwelen gordijnen zetten de vegetariër op het verkeerde been. Ze serveren vederlichte heerlijke springrolls met plantaardige eend en garnaal waarvan ik na de eerste hap bij de bediening voor de zekerheid checkte of het gerecht wel echt vegetarisch was. Aanrader dus, en een goede reden om eens bij een Vietnamees bij jou in de buurt hun vegetarische opties uit te proberen.
Heb jij nog goede vlees-zonder-vlees-tips? Laat het weten in de comments!
Ik ben je enorm dankbaar voor je eerlijke en goed onderbouwde blogs, so keep up the good work! Dank