In mijn straat zag ik een reuzenbeschuit met roze muisjes achter het raam staan. Een nieuw meisje op de Lombokstraat!
Nu is de traditie dat de kersverse ouders op beschuit met muisjes trakteren. Maar jeetje, de moeder heeft net een baby eruit geperst. En de vader heeft zich meestal een beurse hand laten knijpen. Beschuitjes smeren lijkt me dan niet je favoriete bezigheid. Bovendien kan ik me voorstellen dat die beschuiten je op een gegeven moment de keel uitkomen.
Dus ik besloot de rollen om te draaien en de buren te trakteren op een beschuitloze variant: muffins met muisjes.
Ik heb eigenlijk nog nooit iets zoets gebakken, behalve die brownies voor mensen die gingen stemmen, maar dat was een kant-en-klaar pak van Dr. Oetker. Liever eet ik baksels van anderen op. Maar na vandaag ben ik helemaal om. Je weegt wat ingrediënten af, roert ze door elkaar, kiepert ze in een vormpje en ineens is daar een echte verse muffin!
Na zorgvuldig voorproeven, durfde ik de muismuffins naar de buren te brengen. Gelukkig waren ze net zo blij met mijn eerste baksel als ik.
Heldendaad 132 was super! We hebben ervan genoten!
Veel succes met het redden van de wereld. En veel plezier natuurlijk 🙂