Lezen leer je op school, maar ook thuis van je ouders. Dat begint al met voorlezen of gecorrigeerd worden wanneer je een woord verkeerd uitspreekt. Maar dat wordt wel iets lastiger als je ouders van allochtone afkomst zijn en zelf nog niet volledig het Nederlands beheersen.
Daarom is op basisschool De Marcusschool in Overvecht waar voornamelijk leerlingen met ouders van allochtone afkomst zitten, extra aandacht voor taal en oefenen. Vandaag heb ik als vrijwilliger één op één met kinderen geoefend met lezen, zodat ze extra leeskilometers maken.
Ze mochten zelf kiezen welk verhaal ze gingen voorlezen. Falih liet me kennismaken met de wondere wereld van mieren (wist je dat mieren precies hun stappen tellen, overal waar ze naar toe gaan?). Aisha ging moppen tappen, Rafaël vertelde over een kat met drie ogen waar iedereen blij en zelfverzekerd van werd als die je aankeek en Abdel zoog me mee in het verhaal van de eigenwijze prinses Wieteke en de schildknaap die haar moet redden van de sluwe graaf.
De jongens wilden vaak te snel lezen, waardoor ze woorden misten of gewoon zelf een woord verzonnen als ze eerste letters zagen. Maar wat ze niet oversloegen waren uitroeptekens en vraagtekens. Bij elk uitroepteken vond Abdel dat hij het woord mocht herhalen. ‘Bah! BAH!!’ Aan expressie geen gebrek bij het voorlezen!
Het viel me op dat de meisjes heel precies waren. Vooral de kleinste, Sabrine, kon echt goed voorlezen. Dat lieve ukkie maakte bijna geen fout.
Ik vond het heel leuk om te helpen. Vooral omdat de kinderen zelf zo enthousiast en nieuwsgierig waren. Wat is: trompetgeschal, schutkleur, een made, radeloos, een zwam?
Als je het je leuk lijkt om ook een keer te helpen. Je kunt je aanmelden via Utrecht Cares.
Geef een reactie