Ik vind dat ik best bof met mijn vader. Uiteraard is hij de sterkste man op aarde. Maar daarnaast ook nog eens heul grappig en niet normaal handig. Niets wat mijn vader niet kan fiksen (denk ik).

Nu moet je altijd wel door een ritueel voor hij een klusje klaart. Eerst roept hij redelijk luid: ‘Donders! Dit gaat niet lukken Rach!’ Dan, na wat gemopper en wikken en wegen komt hij tot de conclusie dat er misschien, wellicht toch een mogelijkheid bestaat om het technische euvel van dat moment te overkomen. Aan het eind van het liedje lukt het altijd en heb ik bijvoorbeeld een plank aan de muur hangen die je er met een bulldozer er niet meer afkrijgt.

10296437_832952236733739_7240539171264772317_oMijn vader is iemand die gerust een hele vakantie in hetzelfde groene shirt kan rondlopen, omdat die bovenop de stapel ligt. En dan oprecht verontwaardigd is als mijn moeder op dag zes een ander shirt voor hem klaar legt. “Truus, dit kan nog best!”

Als we met het hele gezin, inclusief de kinderen van mijn zus eten, kijkt hij glunderend om zich heen en zegt hij blij als een kind: “Jongens, we nemen een Irish koffie na! Truus we hebben toch wel slagroom?”

Hij valt standaard in slaap tijdens voetbal kijken, maar als ik binnen een cirkel van vijftien centimeter van de afstandsbediening kom om te zappen, wordt hij wakker.

Op zijn 63ste sport hij meer dan een gemiddelde twintiger. Ook al heeft hij een berg van weet ik veel hoeveel procent beklommen, als een van zijn vrienden daarna belt voor een potje tennis, staat hij binnen een kwartier op de tennisbaan.

Al dat sporten is niet voor niets, want mijn vader doet niet aan voedselverspilling… Maar hij baalt flink als hij een paar kilo aankomt. Dan klopt hij op zijn buik en zegt: “Truus ik word te dik! Je moet NIETS meer van chips of chocola in huis halen.” Maar is de voorraadkast leeg op voetbalavond, dan zijn de rapen gaar: “Truus, we hebben helemaal geen naturel chips in huis! Dit is echt heel erg!”

Waarom ik dit allemaal vertel? Omdat het vaderdag is en het denk ik goed is om soms stil te staan bij al die rare, unieke trekjes van je ouders die je hoogstwaarschijnlijk ook zelf gaat krijgen. Of erger, al hebt… Je weet nooit hoe lang je nog om dit soort dingen kunt lachen.

Als cadeau geef ik mijn vader een woeste beachlook. Althans, ze zeiden in de winkel dat je dat krijgt van deze Seanik shampoo. Nu weet ik niet of dit op gaat voor mannen bij wie je de haren afzonderlijk kan tellen, maar het is het proberen waard.

[youtube id=”https://www.youtube.com/watch?v=MKoeAWOCaT8″ width=”600″ height=”350″]

Het bijzondere van deze shampoo is dat het niet in een plastic fles zit. De winkel Lush heeft shampoo bars, van bijna 100 procent natuurlijke ingrediënten, dus het schuim dat door het doucheputje spoelt doet de natuur geen kwaad. Alleen het ingrediënt die de bar laat schuimen is synthetisch, maar wel biologisch afbreekbaar. Het is wat aan de prijs, zo’n negen euro voor zo’n zeepblok, maar je doet er drie keer zo lang mee als een shampoofles. Voor mijn vader zal dit denk ik vijf keer zo lang zijn.

Fijne vaderdag pap en we drinken snel een Belgisch biertje op de terugkeur van je volumineuze haardos.

[youtube id=”https://www.youtube.com/watch?v=8wxVTIB6qE4″ width=”600″ height=”350″]