Als kind maalde ik niet om een Gameboy of snaken. Ik ging liever stunten aan een rek, knutselen of zat met mijn neus in de boeken. En nog steeds begin ik spontaan te gapen als iemand vraagt of ik wil Wii-en of Fifaën.
Ik mis duidelijk een gamegen en ik kan dus ook niet oordelen wat “vetter” is: een Xbox van Microsoft of een Wii van Nintendo.
Waar ik wél een mening over heb, zijn de mensenlevens die het bedrijf Nintendo op het spel zet om haar spelletjes te maken. Al jaren krijgt het bedrijf kritiek te verduren omdat ze gebruik blijft maken van conflictmineralen: grondstoffen die door gewelddadige groepen
National Geographic – The Price of Precious
in conflictgebieden in Congo of Rwanda op de internationale markt worden gebracht. Vaak gaat winning van deze zogenoemde bloedmetalen gepaard met slavenarbeid, kinderslavernij, geweld, brute arbeidsomstandigheden en kindsoldaten.
Lees hier het artikel van National Geographic over de prijs die arbeiders in Congo moeten betalen voor onze electronica.
Nu is Nintendo zeker niet het enige bedrijf dat gebruik maakt van conflictmaterialen. Maar terwijl Intel en andere elektronicagiganten grote stappen zetten om hun producten zo veel mogelijk vrij te maken van bloedmetalen, doet Nintendo weinig tot niets.
Daarom is Care2 een petitie gestart: Enough Games Nintendo: Time For Action Against Slavery.
Ben jij een gamefanaat en gebruik je Nintendo? Laat het bedrijf dan weten dat je geen spelletjes wilt spelen die mensenlevens kosten.
Geef een reactie