Ook superhelden worden een jaartje ouder. En vandaag is het dan zover. Ik ben…. pfff, ok, ik kan dit, ik kan dit, adem in, adem uit… slik, puf, zucht…31 geworden.
Ik weet dat ik blij moet zijn dat er nog ben en al dat gezemel. Maar ik vind ouder worden gewoon niet leuk. Punt.
Wim bewaakt de taart
Helaas is het een realiteit waar ik niet onderuit kom. En dan kan ik er beter het beste van maken door niets te doen waar ik geen zin in heb. Het is tenslotte mijn verjaardag! Ik heb bijvoorbeeld geen zin om heel lang te bloggen. Dus ik houd het kort.
Mijn heldendaad van vandaag: taart naar de daklozenopvang gebracht. Niet zelfgebakken hoor, want daar had ik ook geen zin in. Maar taart is taart.
Ook heb ik een kopje koffie gedronken met de zeer hartelijke medewerkers/beheerders Wim en Richard (ex-daklozen) van de opvang. Over het leven gekletst enzo en dat zelfs de hoogsten in het leven kunnen vallen. Een gesprek dat ik zeker niet tegen mijn zin in voerde.
Zo. Einde.
Ik moet zeggen het was ons ook een waar genoegen om met je te praten , we hopen in je nog een keer beter uit te leggen hoe het werkt als de gasten op de Noiz er zijn . Om te laten zien wat we doen .
Bedankt voor de taart en we wensen jou nog vele jaren in gezondheid er bij .
We vonden het toppie .
Vriendelijke groet van de beheerders van de Noiz ,