Een feestje geven is mooi, maar dan die volgende dag. Je wordt wakker met vijf gelaarsde kabouters die synchroon over je hersenpan marcheren en een smelly cat in je droge giecheltje. En dat is nog allemaal zonder je ogen te hebben geopend. Lege en halfvolle flessen in iedere hoek van de kamer, tientallen vieze glazen, vertrapte chips, peuken in de vensterbank en een dubieus ruikende wc.
Maar het was ’t allemaal waard volgens Bart, de feestneus van de avond. Deze beste man was afgelopen donderdag jarig en heeft op diezelfde dag zijn vriendin Charlotte, of zijn muze zoals hij haar noemt, via een snood plan op grootse wijze ten overstaan van vrienden en familie ten huwelijk gevraagd. Dus eigenlijk was het gister dubbel feest. En dus ook dubbel veel zoveel troep.
Nu kun je deze tortelduifjes alles zelf laten opruimen, maar dat is mijn heldhaftige hart te na. Dus ik heb gezellig met de kabouters in mijn hoofd hun vloertje stofgezuigd en afgewassen. Ok, dat laatste samen met Bart. Maar toch!
Bart en Charlotte, nogmaals gefeliciteerd! Als je tegen je aanstaande vrouw zegt: ‘Ik weet nog dat ik je voor het eerst zag in je joggingbroek en halve liter Schultenbräu en dacht: dat is mijn droomvrouw’, dan weet je dat het echte liefde is.
[youtube id=”https://www.youtube.com/watch?v=9xdyRsGOl6U” width=”600″ height=”350″]
Geef een reactie