Dondernacht stortte ik moe en stijf mijn bed in. Ik had sinds lange tijd weer gevolleybald en moest direct vier sets aan de bak. Potdikkie wat was het weer leuk.
Ik probeerde de slaap te vatten, maar ik rook iets dat me verontrustte. Gas of vuurwerklucht?
Toen keek ik naar buiten door mijn dakraam en zag een grijs-rode gloed. Ik opende mijn raam en rook duidelijk een brandlucht. Ook hoorde ik soms wat verheven stemmen. Ik wilde de brandweer bellen, maar besloot eerst maar eens te googlen of dit al gebeurt was. En ja hoor, op Drimble stond dat er twee keer gebouwbrand was gemeld op de straat recht achter mij. Net op dat moment hoorde ik de brandweer de straat in loeien.
Ik vond het eerlijk gezegd best spannend. Je hebt geen idee wat er gebeurt, maar je hoort wel mannen door walkietalkies praten, ladders uitschuiven en ziet zoeklampen door je raam flitsen. Soms leek het net of er mensen op mijn dak liepen. Ik besloot voorlopig wakker te blijven en in mijn badjas in bed te liggen voor het geval ik snel mijn huis uit moest. Na een uurtje was het brandje denk ik wel geblust, want de geluiden vielen weg.
De volgende dag informeerde ik bij de bakker waar de brand precies was. Zoals ik al vermoedde was het bijna recht achter mijn huis. Alleen de keuken was uitgebrand, zei de bakker. Ik ben even langs geweest bij het huis waar de brand was om aan de bewoners te vragen of alles in orde was. En of ik iets voor ze kon betekenen. Je schrikt je denk ik helemaal kapot. En dan is het ook nog eens net voor Kerst. Koken zit er voorlopig even niet in.
De achterburen waren niet thuis, dus ik heb maar een aardig kaartje door de bus gedaan. Een kleine troost voor een grote schrik.
Geef een reactie