Iedere held heeft wel eens rust nodig. Ook deze. Want als je niet aan jezelf denkt, kun je er ook niet voor anderen zijn.
Daarom ga ik een weekje naar Kos. Iedere dag beachvolleyballen, in de zee spelen en misschien hier en daar een heldhaftig dansje.
Uiteraard gaan de heldendaden door. En die zijn nodig als ik de organisatie van deze beachvolleybalreis die al ter plekke is, mag geloven. “We hebben hier hard een held nodig”, zegt trainer Jeroen Vismans. “Ik liep over straat en niemand zei me gedag.”
Ook trainer Guido Mopman ziet de noodzaak van meer heldhaftigheid op Kos in: “Ik struikelde over een pionnetje, viel lelijk op mijn snufferd, maar niemand hielp me overeind.” Organisator en trainer Sven Vismans voegt daar aan toe: “Ik gooi mijn plastic flesje altijd netjes in de prullenbak, maar ik voel me hier helemaal alleen in staan. Dat is zwaar.”
Duidelijk. Er is werk aan de winkel op dit eiland! Ik heb er zin in!
[…] Volgende daad […]
[…] Kos vliegen is natuurlijk hartstikke leuk. Maar zo’n vlucht zorgt voor flink wat CO2 […]
[…] worsteling met mijn heldenmissie begon pas echt toen ik in mei op vakantie ging naar Kos. Mijn relatie stond op losse schroeven, ik had hard gewerkt en was toe aan ontspanning. En zodra je […]