Naam: Jasmijn
Superheldennaam: Sherlock Hond
Heldendaad: Bolle de hond bij zijn baasje terugbrengen

Bringing Back Bolle
“Iedere ochtend enthousiasmeert mijn hond Zoë me om een stukje te wandelen. Zo ook deze bewuste morgen. Ik stapte naar buiten, had de deur nog niet achter me dicht getrokken, toen ik de piepende banden van een auto achter me hoorde.

Pfieuw, een grote zwarte loslopende hond werd net niet geraakt. Ik blij, bestuurder van de auto blij, maar de hond snuffelde vrolijk verder, zonder ook maar één stap opzij te doen, zodat de auto kon passeren. Ik greep de hond bij z’n halsband en sleepte hem de stoep op, hij liet zich duidelijk niet van harte van zijn geurspoor aftrekken. Ik keek om me heen om zijn baas te spotten, maar nergens was een eigenaar te bekennen. Aan de halsband zat geen embleem met naam en telefoonnummer, helaas.

Ik besloot om de hond even bij mij thuis achter te laten, zodat ik mijn eigen hond kon uitlaten en ondertussen misschien ergens een verontruste baas zou vinden. Enthousiast kwispelend en hijgend snuffelde deze hond met luchtwegaandoening door de woonkamer. Bij terugkomst besloot ik om de hond aan te lijnen en achter ‘m aan te lopen in de hoop dat hij zelf huiswaarts zou keren.

Twee straten verder stond een meisje haar schoenen in te spuiten. “Herken jij deze hond misschien?”, vroeg ik. “Is ie niet van die jongen met de rode krullen?”, zei ze. Dat zou zomaar kunnen, dacht ik, maar dit meisje wist niet waar deze ginger woonde en ik ook niet, dus vervolgde ik mijn tocht.

Verderop stond een man boodschappen uit zijn auto te laden. “Herkent u deze hond, meneer?”. En ja hoor, hij gaf het hoopvolle antwoord: “Ja! Dat is volgens mij de hond van nummer 61!”. Dus ik belde aan bij nummer 61, een vrouw deed open, maar tot mijn spijt stond haar eigen grote zwarte labrador naast haar in de deuropening te kwispelen.

Maar, ik had nu wel een hondeneigenaar te pakken en hondeneigenaren weten veel over andere buurthonden en hondenbezitters. “Dat lijkt Bolle wel…”, zei ze. Hartstochtelijk begon mijn verdwaalde hond te kwispelen, zou het Bolle zijn? “Heb je enig idee waar Bolle woont?”, vroeg ik. De vrouw van nummer 61 vertelde me dat zij Bolle en zijn baas weleens had gezien achter het uitlaatveldje bij de kerk.

Dus ik liep naar het uitlaatveldje. Geen baas te zien, geen flauw idee waar deze, mogelijk Bolle hetende, hond woont. Dus ik besloot aan te bellen bij een oudere dame die op het hoekje naast het veldje woonde. Een typische vrouw die alles weet over haar buurtbewoners en sociale controle hoog in het vaandel heeft.

“Goedemorgen, ik heb deze hond gevonden, herkent u hem misschien?”. “Volgens mij is dat Bolle, van het huis met de blauwe garagedeur”, zei ze. Nu komen we ergens!!! “Welk huis met welke blauwe garagedeur? “, vroeg ik. “Ik loop wel met je mee!”, riep ze vrolijk. Keuvelend over het wel en wee in de buurt liepen we naar het bewuste huis. Daar stond voor de deur een klusser apparatuur uit zijn bestelbus te halen.

“Herkent u deze hond”, vroeg ik wederom. “Ja, volgens mij is dat de hond van het huis waar ik aan het klussen ben”, zei hij. En ja hoor, gevonden na een zoektocht van een half uur! Bolle werd nog niet vermist, maar zijn baasje was zeer dankbaar. Bolle is Back!

Sherlock Hond, jouw doorzettingsvermogen en speurinstinct heeft Bolle gered van een zwervend eenzaam leven. Alle hondeneigenaren geven je een staande ovatie en alle honden blaffen zich suf voor je!

[youtube id=”http://www.youtube.com/watch?v=B9DhIaL5mBY” width=”600″ height=”350″]